Port-Elizabeth, floating Cradock, braai, ...

18 maart 2011 - Cradock, Zuid-Afrika

Hallo allemaal

Het wordt tijd om jullie nog eens op de hoogte te brengen van onze avonturen. Door voortdurende problemen met internet konden we niet eerder iets schrijven. Maar nu dus een extra lang bericht, want op de twee weken dat we niets geschreven hebben, is er weer vanalles gebeurd. Maar waar beginnen we? Twee weken geleden!

Die week gebeurde er niet zoveel. Woensdagavond gingen we naar de lokale bar, omdat hier de woensdag blijkbaar een mini-zaterdag is. Er zijn dan ook veel mensen die iets gaan drinken en dat is wel gezellig. Wij hielden het niet zo lang uit, want de volgende dag moesten we terug gaan werken. Maar het was supergezellig en de mensen hier zijn supertof.

In ons laatste blogbericht vertelden we dat ik (Hannelore) die vrijdag naar mountain zebra park ging. En dat was ook zo. Vrijdag waren alle gasten al op tijd in het dagcentrum want er stond hen een leuke uitstap te wachten. Iedereen was op zijn best gekleed, geweldig om te zien. Ze stonden te trappelen, ook al kwam de bus het eerste uur niet af. Maar uiteindelijk was de bus er en stapten we allemaal al zingend op. Ntsiki had gevraagd of Anke en Stefanie ook mee konden, maar uiteindelijk had ze zich bedacht. Ze zei dat het beter was van niet, anders zou ze problemen krijgen met de directrice van de school. Maar eigenlijk had die al toegezegd. Ja de mensen hier maken soms rare gedachtenkronkels, maar we wilden er niet verder op doordringen. Ze zullen zeker ook nog met het schooltje naar mountain zebra gaan. Maar terug naar de uitstap. Het was een klein stukje rijden voordat we aan het park waren. Dan gingen we het park binnen en zagen we al enkele mooie dieren. De volwassenen keken hun ogen uit, voor hen was het leuk om eens een andere wereld te zien. Maar veel dieren waren er niet. Blijkbaar hadden ze zich allemaal verstopt voor ons. Maar de dieren die we zagen, waren prachtig. Ze hebben hier niet de ‘big five’ (olifant, luipaard, neushoorn, buffel, leeuw) maar toch is het mooi om te zien. Vooral ook de natuur was mooi. Het hele park ligt omgeven door bergen en een stuk gaat zelfs door de bergen. Wij zijn met de bus een heel stuk omhoog gereden, dit was een prachtig beeld. We picknickten tussen de aapjes. Toen we aan het eten waren, kwamen de aapjes bij ons bedelen voor eten. Super gewoon. Ik heb al een mooi stukje Zuid-Afrika gezien.

De nacht van vrijdag op zaterdag vertrokken we voor een weekend naar Port-Elizabeth. Eerst gingen we met de bus gaan, maar Charles heeft een taxi voor ons kunnen regelen. Die vertrok om half 5 richting PE. De taxi was een klein busje waar teveel mensen op zaten en de plaatsen heel krap waren. Maar we klaagden niet, want we hebben tenslotte niet veel betaalt voor deze taxi. In de taxi werd al van in het begin luide muziek gedraaid, op z’n Afrikaans. Van slapen kwam er dus niet veel in huis. Om half 9 kwamen aan op onze slaapplaats. Nadat we geïnstalleerd waren trokken we eerst naar een shoppingcentrum, want winkelen in Cradock stelt niet veel voor.  Namiddag trokken we naar de zee. We zetten onze eerste stappen in de Indische Oceaan, foto’s volgen. We maakten een wandeling lans de vele Afrikaanse standjes. Port-Elizabeth heeft een mooi kust, waar de wind voor afkoeling zorgt. ’S avonds gingen we naar ‘Boardwalk’, dit is een supergezellig plekje om te winkelen en terrasjes te doen. We aten hier iets en gingen dan doodvermoeid naar huis. De volgende  dag stond er een leuke uitstap te wachten. We vertrokken om 9u opnieuw naar de kust voor een boottrip. Het beloofde een avontuurlijke trip te worden met dolfijnen en pinguïns. Helaas bleven de dolfijnen die dag onder water. We vonden het spijtig maar de pinguïns maakten het goed. Anke en Stefanie durfden het aan om een plons te nemen in het ijskoude water om naar de pinguïns te zwemmen. Het was prachtig, zo een schattige, waggelende beestje. Trouwens weet je dat de babypinguïns hier groter en dikker zijn dan hun moeder en vader? Onderweg kwamen we ook een Jantje Van Gent tegen (vogel). Hij had een aanvaring met onze boot, gelukkig overleefde hij het. De schipper had dit nog nooit gezien. Toen we terugkeerden naar de haven liet de schipper ons weten dat wanneer we de volgende keer in PE zijn, we nog eens mee mogen op boottrip om dolfijnen te spotten. Hij vond het namelijk heel vreemd dat we er geen gezien hadden en voelde zich eigenlijk schuldig want hij had ons veel geld afgetroggeld.

Na onze boottrip trokken we richting strand om een beetje te zonnen.  Nu ja zonnen, door het vele zand was het niet leuk om er te liggen. We werden bijna zandkastelen! We hielden het daar maar een uurtje vol, daarna gingen we op zoek naar een bikini voor Stefanie. ’ S avond gingen we een gokje wagen in het casino. Eerst hadden we prijs, maar niet veel later waren we bankroet. Het was een leuke ervaring maar het geluk moet je meezitten. Daarna keerden we terug naar Cradock. We hadden wat problemen met de taxi,  waardoor een bus moesten nemen, maar we hebben er toch een leuk weekend opzitten.

Die week ging alles in het schooltje zijn gewone gang. We maakten kennis met Mental Health, een organisatie die toezicht houdt op de werking van het schooltje. Ze stelden ons allerlei vragen over hoe wij de werking ervaren. We hebben hen een paar suggesties gedaan over de dingen die ons zijn opgevallen. Hopelijk doen ze er iets mee.

De donderdag hebben we voor het eerst een Zuid-Afrikaanse overstroming meegemaakt. We hadden eerst een afspraak met de plaatselijk autoriteiten om hen enkele vragen te stellen over de uitkeringen hier. Toen we daar wilden vertrekken was het zwaar aan het onweren. Even later viel de regen met bakken uit de lucht. Cradock werd al snel een zwembad. Het water stroomde door de straten, het leek wel een stromende rivier. Toen we dachten dat het wat begon te minderen, waagden we ons door het water. Kleddernat kwamen we toe aan de b & b. Maar toen wisten we nog niet dat het ergste nog moest komen. Ook al stonden de straten al blank, het kwaad was nog niet geschied. Het begon opnieuw te regenen en te regenen en te regenen en te regenen. Ook viel er hagel uit de lucht. Stel je voor dat het onweer hier 10 keer erger is dan in België en de hagelstenen 20 keer groter (bij wijze van spreken J). De tuin van de b & b stond op een mum van tijd helemaal onder water. We stonden met onze enkels in het water. Ook regende het binnen in onze keuken.  De volgende dag was het terug stralend weer. Onvoorstelbaar. Het weer draait hier op een uur. Ze vertelden ons hier dat het lang geleden was dat ze zo’n weer hier gezien hadden.

Zaterdag hadden we een braai met vrienden bij ons thuis. De braai startte om 5u, maar het eten was er pas om 11u. Hier vinden ze het heel belangrijk om samen te zijn en wat te praten, dan snel het eten klaar te maken. Maar het had zijn charmes, het was heel gezellig. Om 23u werden we echter buitengeshot door Charles. We moesten ons eten dus heel snel naar binnenspelen. Daarna trokken we naar de bar, om ons avondje verder te zetten. Het eindigde met een afterparty bij ons tot in de vroege uurtjes.

Maandag begon de nieuwe werkweek. In het dagcentrum probeer ik nieuwe activiteiten te bedenken zodat ze afwisseling hebben in hun weekschema. Ook maakte ik woensdag opnieuw een wandeling door het township, maar nu de andere kant. Het is nog altijd confronterend om te zien op hoe een kleine oppervlakte zoveel mensen samenwonen. Maar de mensen lijken hier gelukkig en altijd blij, en dat is het voornaamste.

Gisteren hielden we een filmavond met de zoon des huizes. Het werd horrorfilm,(30 days of night) Anke en Stefanie waren er helemaal weg van, ik daarin tegen hield vaak de ogen dicht. Trouwens Garrick heeft ons wijsgemaakt dat er in Cradock geesten leven, nu ja ‘wijsgemaakt’, hij beweert dat hij al verschillende keren in contact heeft gestaan met hem. Hij neemt ons een dezer dagen mee op ‘ghosttrip’. Trouwens nog een weetje: blijkbaar slapen wij hier op een oud kerkhof, daarom dat Anke eergisteren een geest zag in onze kamer. Gekke doos!!

Zo dit was een korte update van de afgelopen twee weken. Dit weekend trekken we naar Bloemfontein om er een Hogeschool te bezoeken en nachtclubs te ontdekken. Maandag is het Human Rights day, een extra dagje verlof dus. We vertellen jullie volgende week hoe ons weekend is verlopen

 

Vele Groetjes

Anke, Stefanie en Hannelore

 

 

 

 

 

 

Foto’s